المشاركة الأصلية كتبت بواسطة اسلام المحبة
دعونى احكى لكم حكاية قصيرة عن موضوع المحبه المطلقه .
فى مرة كنت بكلم سيد عن المحبه فى المسيحية و تعاليم السيد المسيح عن محبه الغير بدون شروط .
طبعا سيد كان مستمع ليه وكل شويه يهز راسه و يبتسم ليه كنت فرحان طبعا علشان فيه انسان مسلم و صاحب لحية مقتنع بالكلام اللى بقوله .قلت فى نفسى ( خلاص الراجل ده كلها نصف ساعه و هيقولى ودينى اقرب كنسيه علشان يتنصر) كنت فرحان طبعا علشان شايف ان سيد عجبه كلامى .
لكن بعد ما خلصت كلامى قال سيد ( ممكن اسئلك سؤال؟) قلت اكيد . قال ( هتجاوب عليه بصراحه ؟) قولت طبعا هجاوب بصراحه .
فقال بابتسامه لن انساها : انت بتحب النبى محمد ؟
احمر وجهى وقلت فى نفسى ( يا خبر اسود ايه السؤال ده .) طبعا كان لازم اجاوب وان قلت (نعم) هيبقى كداب ومنافق وان قلت ( لا ) ههدم كل اللى قلته عن المسيحية و تعاليم السيد المسيح .
طبعا روحت اتكلم فى كلام هائم وقلت له انا لا اؤمن بيه . فقال يا صحبى انا بسائل بتحبه ولا لا وليس بتؤمن بيه ولا لا .
ومن ساعتها بطلت اتلكم عن المحبه خالص بس بصراحه كان موقف صعب جدا . ولكن بعد ما هدانى الله وجدت ان المحبة فى الاسلام محبه مطلقه بدون شروط .
لو فيه حد سائلى انت بتحب المسيح هجاوب بكل فخر واعتزاز (نعم) ولو حد سائلى انت بتحب محمد هجاوب بكل فخر ايضا ( نعم )
انت بتحب العدره مريم ( نعم )
وعلشان كده بحبكم جميعا
يوم لا ينفع مال ولا بنون الا من اتى الله بقلب سليم
المفضلات